Chociaż Jean-Claude Séférian śpiewał od dzieciństwa, najpierw studiował muzykę klasyczną w
Nicei na kierunku fortepian, a studia ukończył w Münster / Westfalia. Dopiero śmierć jego idola
Georgesa Brassensa w 1981 roku skłoniła profesjonalnego pianistę do poszerzenia swojej
dziedziny zawodowej o swoje hobby, jakim jest śpiewanie francuskich pieśni. Początkowo jako
solista iw różnych formacjach, swoich ulubionych akompaniatorów znalazł w swojej żonie,
pianistce Christiane Rieger-Séférian, saksofonistce jazzowej Jan Klare i wirtuozie akordeonu
Piotra Rangno.
Jako tłumacz Jacques’a Brela, Jean-Claude Séférian był gościem największego festiwalu Brel w
St. Pierre-de-Chartreuse oraz Festiwalu Muzycznego w Szlezwiku-Holsztynie. Oprócz
samodzielnej interpretacji klasycznych chansons, Jean-Claude Séférian jest kompozytorem i
interpretatorem własnych chansons, szczególnie cenionym we Francji, wraz z autorem tekstów
Solamensem, który regularnie przenosi wspólne utwory na scenę we Francji. Jean Ferrat,
gazeta specjalistyczna „Chorus” i festiwal chanson Saarland „Perspectives”, na którym zdobył
„Prix du Public”, chwalą interpretację jego piosenek.
Jean-Claude Séférian jest jednym z niewielu autentycznych bohaterów chanson i jest
poszukiwany w całych Niemczech we francuskich instytutach kultury i stowarzyszeniach
niemiecko-francuskich, a regularna obecność w radiu i telewizji dokumentuje jego artystyczne
znaczenie.